tanınmaq — «Tanımaq»dan məch. <Xaqani:> Yazsaydım qəsidə əgər hər zaman; Şərqə tanınmazdı sevimli Şirvan. M. R.. Ağazal öz motosikletinin yanında durub, başına qazan kimi girdə papaq qoymuşdu, üzü yaxşı seçilmirdi, güclə tanınırdı. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tanınma — «Tanınmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şöhrət — is. <ər.> 1. Zəhmət, xidmət, istedad, məharət və s. nəticəsində hamı tərəfindən tanınma; məşhur olma, şərəfli ad qazanma, məşhurluq, ad san. Əmək şöhrəti. Artistin şöhrəti. Alimin şöhrəti dünyaya yayılmışdır. – <Ağa Mərdan:> Əgər bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
barmaq — is. 1. İnsanın və bəzi heyvanların əl və ayaqlarının qurtaracağındakı beş mütəhərrik üzvdən hər biri. Baş barmaq. Şəhadət barmağı. Orta barmaq. Adsız barmaq. Çeçələ barmaq. Barmaqlarının ucunda (yavaşca, ayaqlarının altını yerə vurmadan). //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bilinmək — f. 1. Məlum olmaq, aşkar olmaq, bəlli olmaq, anlaşılmaq, dərk edilmək. Böyük bir keçmişin vardır; Bilinməyir yaşın sənin. S. V.. 2. Tanınmaq. Nəqqaş bilindi nəqş içində; Ləl oldu əyan bədəxş içində. Nəs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəllənmək — f. Görünmək, aşkar olmaq, aydın olmaq, bilinmək, tanınmaq. Rəmz anlayan, söz düşünən, dərd bilən; Aləmlərdə şöhrətlənir, bəllənir. Qur.. Mərd igidlər yarasından bəllənər; Namərdləri qoy tər bassın, xar olsun! «Koroğlu» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məruf — sif. <ər.> klas. 1. Məlum, hər kəsin bildiyi, bilinən. Elm afəti can olduğu məşhuri cahandır; Mərufi zamandır. M. Ə. S.. 2. Şöhrətli, tanınmış, məşhur. <Sitarənin> mərhum atası Bakının məruf və tanınmış bir dövlətlisi idi. S. H.. . .… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məşhur — sif. <ər.> 1. Şöhrət qazanmış, adlı sanlı, şöhrətli, tanınmış. Məşhur alim. Məşhur idmançı. – Divara bir neçə məşhur artistin portreti vurulmuşdu. İ. Ə.. Məşhur etmək – ad qazandırmaq, şöhrətləndirmək. Məşhur olmaq – ad san qazanmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məşhurlaşmaq — f. Məşhur olmaq, xalq arasında tanınmaq, ad san qazanmaq. <Nəbi> öz zirəklik və qoçaqlığı ilə Şuşa qalasında məşhurlaşır. «Qaçaq Nəbi» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nişan — is. <fars.> 1. Əsər, əlamət, iz. Vidadi xəstəni gəl indi tanı; Hanı o sən görən şəklü nişanı? M. V. V.. Amma sənin itəcəkdir ad sanın; Qalmayacaq yer üzündə nişanın. A. S.. Coşqun irmaq kənarında; Nə qızlardan bir nişan var; Nə oğlanlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sayılmaq — məch. 1. Hesablanmaq, sayı, ədədi bilinmək. Kitablar sayılıb qurtardı. Siyahılar sayıldı. 2. Hesab edilmək, bilinmək, . . . kimi qiymətləndirilmək. <Rzaquluxan> kəndlilərin içində azadiyyət sözləri danışdığı üçün başqa kənd sahibləri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
